Twee realiteiten

Op dit moment tijdens de pandemie ontstaan er 2 realiteiten. De ene realiteit erkend de pandemie en de regering en wetenschappers doen er alles aan op dit aan te pakken, en de andere realiteit is dat het meevalt en dat het een complot is (the great reset) en nog een club die gelooft dat er een pedofiele netwerk achter zit (Q). Beide realiteiten zijn overtuigd dat die van hun de enige echte is. Nu is het frappante dat dit fenomeen zich altijd voordoet tijdens rampen en pandemieën. Persoonlijk denk ik dat angst voor het onbekende ervoor zorgt dat je het moet verklaren, dat zijn de complotdenkers. En de ander andere kant houdt zich aan de eenvoudige regels en wachten op vaccinatie, voor hun is dat de oplossing van het probleem. Kan je wat doen om die realiteiten te verenigen ? Ik denk het niet, als je gedachte en beeldvorming in complottheorieën een soort religie gaat worden met een voorganger (leider) dan is het een verloren zaak. En kan je een niet complot denker te laten geloven in een complot. Ik denk niet voor het meerendeel maar wel voor twijfelaars. Dus ook een verloren zaak. Het verschil zit hem na de pandemie, de ene realiteit die niet in complotten geloofd, pakt zijn leven weer op en kijkt er niet meer op terug. De andere realiteit, die denken dat het een complot is blijft in die realiteit en nemen mogelijk ook hun kinderen er in mee. Zij zullen verbitterd zijn en niemand meer vertrouwen, en gelijkgestemden opzoeken. Zoals ik in het begin schreef, dit gebeurt altijd tijdens rampen en pandemieën. Toen de griep van 1918 de Amerika’s bereikte, ging het gerucht dat Duitse onderzeeërs het verspreid hadden. Tijdens de pest van 1630 in Milaan leidde bijgeloof en angst tot de marteling, berechting en executie van twee burgers die valselijk beschuldigd werden van het verspreiden van de ziekte. Een gebeurtenis die later minutieus werd onderzocht door de Italiaanse romanschrijver Alessandro Manzoni. Gelukkig behoor ik tot de nuchtere groep die de eenvoudige maatregelen hanteert en wacht op vaccinatie en pak mijn leven weer op na de pandemie. Ik heb wel te doen met die andere realiteit, ik denk dat de schade daar enorm moet zijn, zoals familie ruzies , scheidingen, beschadigde kinderen, en opgegeven vriendschappen. Alles bestaat uit de realiteit die je kiest, of eigenlijk jou kiest.