Laatst zat ik naar keuringsdienst van waarde te kijken met als onderwerp “rode appels en gele appels.

Er gaat een hele wereld achter deze appels, en wat blijkt, rode appels en gele appels zijn exact van het zelfde ras en hebben 100% dezelfde smaak. De rode appels zijn twee keer zo duur als de gele. De gele appels krijgen dan een andere naam en gaan vaak in de aanbieding. In de eerste instantie dacht ik
( zoals vele anderen ) dat ik in de maling werd genomen. De licentie houder van het appelras had het over “beleving”, bij rode appels krijg je een andere beleving dan bij gele appels. Ik moest daar eerst om lachen, maar ging daar toch eens over nadenken en kwam tot een verbijsterende conclusie. We betalen vaak 40% meer alleen voor de beleving. Veronderstel dat je die beleving weg zou laten, en dus goedkoper uit zouden zijn is het leven dan een stuk leuker ? of heeft beleving misschien nog meer waarde dan het artikel zelf. Denk hier eens over na , je drinkt een wijntje op een terrasje in Frankrijk en die zelfde wijn proeft hier in Nederland toch anders. Of je drinkt een glas whisky in een mooi glas bij een open haard in een kamer met een grote boekenkast, of je drinkt whisky uit een plastic bekertje op een parkeerplaats.
Thee dat wordt verbouwt op de hooglanden van Brazilië is lekkerder dan thee uit de kas van Zoetermeer. In feite kopen we beleving, en leveranciers doen keihard hun best om belevingen te creëren terwijl het product misschien niks bijzonders is. Dus je kan appels en peren dus wel met elkaar vergelijken. De volgende keer als iets in de winkel koopt denk dan na hoeveel geld je over hebt voor de “beleving”